SİLKİN

Eşi öldüğünde,
Başucundan ayrılmazmış...
Angut kuşunun eşi.
Beklemek, ağır gelmez omuzlarına...
Hiç soru sormazmış...
Yaşanmış,
Aşklar gibi...
Anlarsın bunu,
Mecnun gönlün taşıyorsa
Leyla'yı

Ölüp,ölüp gidiyor
Yurdum çocukları.
Savaş kuşları uçuyor,
Göklerde...
Bakıyorum göğe,
Avuçlar açık...
Ertelenmiş, umutlar gibi...
Uzak...
Uzak, çok uzak
Yaşanmamış aşklar gibi...

Karıncaları kim düşünür şimdi...
Kim?
Kim bakar,
Başlara taç yapılmış..
Sabah çiyinin yerine,
Kanla ıslanmış,
Şu iğdenin yapraklarına.
Biraz büyüse de kimileri
Acılarla,yiğitliklerle
Yanarken gönülleri
Ölüp, ölüp gidiyor
Yurdumun çocukları...

Kim üstlenir kim?
Angut kuşunun surumluluğunu
Kim?
Dört yanı sarılmış yurdumun
Ne yana dönse kin,
"Öyle angut, angut bakmasana"
Daha aşık olmadan
Ölüp, ölüp gidiyor
Yurdumun çocukları,
El-ele ver silkin!


Hüseyin Tepe
28 Şubat 2008
Bursa
guldede56@hotmail.com