28 Mayıs 2014 Çarşamba

AKLIM VE DUGULARIMIN SÖYLEŞİSİ

30.08.2000
AKLIM VE DUYGULARIMIN SÖYLEŞİSİ

Aklım     : zamanın hafif çecik bir esintiyle yitiveren duygular.
Duygum  : Tanla başlayan gün her zaman bizim isteğimiz gibi geçmiyor.
Aklım     : Kötü şeylerden yola çıkılarak iyi şeyler yapılır.
Duygum : Öğütlerini dinleye, dinleye yapmasını bildiğim şeyler de unuttum.
Aklım     : En büyük savaş akıl ile yürek arasında geçer.
Duygum : Bizler zamanı ölüme terk etmişiz. Böylece kendimiz parça-parça ölürüz.
Aklım     : Ölen bir nesnenin anılarını yaşatmak mümkün değil.
Duygum : Kendime ben bunu hak etmiyorum, ben buna layık mıyım? Hiç demedim, eğer bir                            gün deseydim, beni hiç kimse tutamaz.
                 Öyle bir öfkelenirdim ki karşımdaki şeyi en küçük parçalarına ayırırdım.
Aklım    : Yokluk tutkuyu yaratabilir belki, daha büyük bir şeyi yaratamaz.
Duygum: Akıl duygulara bir eziyettir.
Aklım    : En büyük aptal, her şeyi ben bilirim diyen diğer aptalla tartışandır.
Duygum: Güzel hiçbir şey yapmadıysan bile, yapmaya hazırlandığın için sağ ol.

Hiç yorum yok: